หลังจากดูจบ ก็นับว่าเป็นแฮร์รี่ ภาคที่น่าสนใจที่สุดตั้งแต่เคยดูมา เพราะตื่นเต้นกับฉากแอ็คชั่นทั้งหลาย ทั้งโรงหนังเงียบกริบตลอดเรื่อง แทบไม่มีเสียงพูดหรือเสียงใดๆ เลย เราเอาป๊อบคอร์นเข้าไปกิน (ไม่ใช้คำว่า ซื้อ เพราะได้ฟรีจากสิทธิ์ของดีแทครายเดือนน่ะ) ต้องคอยกินตอนหนังเสียงดังๆ
ติดใจอยู่นิด ตรงที่ตัวละครบอกว่าเหลือต้องตามหาฮอร์ครักซ์อีก 3 อัน ก็แปลว่าหาเจอไปแล้ว 4 ใน 7 ซึ่งพยายามนับกับเพื่อน ก็เจอไป 3 ไม่ใช่เหรอ หรืออีกอันคือตัวแฮร์รี่?? หรือถ้วยที่ขโมยมาจากบ้านเบลาทริกซ์?? แต่เราว่าเรายังไม่ได้เห็นถ้วยในหนังเลยนะ ฮ่าๆ ใครรู้บอกด้วยค่ะ
จากที่เป็นแฟนหนังสือแฮร์รี่ พอตเตอร์ ตัวยงอยู่แล้ว ก็คงพูดเหมือนหลายคนล่ะค่ะ คือ หนังสือให้เราจินตนาการได้มากกว่า ซึ่งมันก็เป็นคุณลักษณะของ "หนังสือ" ทุกเล่ม อยู่แล้ว ส่วน "ภาพยนตร์" ก็คือ การทำนิยายออกมาให้เราเห็นภาพ หากตระหนักถึงคุณลักษณะเหล่านี้ ก็จะเข้าใจค่ะ
เนื่องจากภาคนี้เป็นภาคสุดท้ายของแฮร์รี่ พอตเตอร์ เนื้อหาย่อมเข้มข้นขึ้นกว่าเดิมอีก ตอนนี้อดใจไม่ไหวอยากดูแฮร์รี่ 7.2 มากๆ
เราอ่านแฮร์รี่เล่มแรกจากห้องสมุดโรงเรียน ตอนประมาณ ม.1 ม.2 (ช่วงออกหนังสือแรกๆ เลยล่ะ) ทีแรกรู้สึกเฉยๆ แต่นักอ่านแฮร์รี่จะทราบดีว่า หนังสือมักจะเริ่มสนุกเอากลางๆ เล่ม แล้วเล่มแรกของเรื่องนี้ก็ทำเราประทับใจมาก เพราะผิดคาดแบบสุดๆ จากนั้นก็ติดตามเรื่อยมา จำได้ว่าอ่านเล่ม 2 ตอนบ้านที่หาดใหญ่น้ำท่วม นั่งอ่านตรงบันไดบ้าน :)
ตอนอ่านเล่ม 6 ที่ดัมเบิลดอร์ตาย ก็ร้องไห้ด้วย
ส่วนตัวเราไม่อยากให้เจ.เค.โรลลิ่ง เขียนต่อนะ 7 เล่ม ก็ 7 เล่มสิ แต่ถ้าออกหนังสือฉบับพิเศษ เกี่ยวกับตัวละครแต่ละตัว อะไรแบบนั้น ก็ยินดีนะ เพราะรักตัวละครทุกตัวเลย
