เริ่มวันแรกเดินทางออกจากกรุงเทพฯ แล้วพักที่โรงแรมธาตุคำ จ.เชียงใหม่ รุ่งขึ้นจึงขับรถขึ้นไปยัง "ขุนช่างเคี่ยน" เพื่อชมดอกนางพญาเสือโคร่ง ที่เขาว่าเป็นซากุระเมืองไทยสักครั้งหนึ่ง ดอกไม้สีชมพูชนิดนี้มีปลูกไว้อยู่หลายแห่งในประเทศเราค่ะ เช่น ขุนแม่ยะ ขุนสถาน แต่ละที่จะบานไม่พร้อมกัน ต้องเช็คข้อมูลให้ดี
เช้าวันนั้นเราจึงโทรไปถามที่ขุนช่างเคี่ยนค่ะ เจ้าหน้าที่ก็ตอบว่าบานนิดหน่อย เสียงเธอดูเหนื่อยมาก เพราะคงมีคนโทรศัพท์ไปถามเยอะล่ะ แต่เราก็ตัดสินใจลองไปดูค่ะ ไหนๆ ก็วางแผนมาแล้ว
ระหว่างทางขึ้นไปยังดอยปุย ก่อนที่จะถึงขุนช่างเคี่ยน ชาวบ้านที่นั่นแนะนำเราว่าขึ้นสองแถวต่อขึ้นไปก็ได้ แต่รถยนต์ก็พอไหว ใจสู้ค่ะ เราจึงขับกันไปเอง ปรากฏว่าถนนแคบและมีโค้งหักศอกมากด้วย จึงต้องคอยกดแตรเพื่อบอกรถที่วิ่งสวนลงมาตลอดทาง แล้วก็ไปถึงจนได้ค่ะ หาอยู่สักพักหนึ่ง อ้อ ! ระหว่างทางนี่เราสวนกับรถสองแถว น้องที่นั่งบนรถตะโกนบอกว่า "สวยมากเลยพี่" เหอะๆ แกหลอกชั้นใช่มะ >-<
ดอกนางพญาเสือโคร่งในฝันของชั้นบานเต็มที่อยู่เพียงแค่ไม่กี่ต้นค่ะ ตรงริมทางถนน 2-3 ต้น และมีต้นด้านในที่นักท่องเที่ยวใช้เป็นพื้นหลังถ่ายรูปอันสวยงาม ^ ^ กลางวันนี่แดดร้อนเหมือนกัน ร้อนๆ หนาวๆ ปนๆ ไป
ขากลับนี่สิมีเรื่องน่าตื่นเต้นด้วย คือ ถนนนี่แคบขนาดวิ่งได้ 1 คัน ส่วนอีกคันต้องหลบข้างทางหน่อย เจ๊คนหนึ่งเขาขับสวนขึ้นมาค่ะ เราก็หลบให้เยอะ แล้วพอดีดินตรงนั้นคงเปียกมา ปรากฏว่าทำให้เราติดหล่ม เร่งไม่ขึ้น ชั้นรู้สึกเหมือนจะตกเขาค่ะ >.<
ทันใดน้ัน ราวกับรายการแคนดิตแอบถ่าย... มีคนมารุมรถเราเต็มเลย เพราะคันหลังเขาตามมาติดๆ ชั้นจึงต้องออกมาจากรถก่อน หนุ่มๆ ร่วมแรงแข็งขันกันครู่หนึ่งรถก็ขึ้นจากหล่มได้ ใจหายใจคว่ำเลยค่ะ ครั้งหน้าถ้าได้มาอีก จะจ้างสองแถวขึ้นมาดีกว่า สบายใจกว่าเยอะ ^ ^ และจะมาสักกลางเดือนมกราคมหรือกุมภาค่ะ